VUSLATA DOĞRU

Güneş batmaya doğru yol alıyordu. Şehrimin güzelliği denizin güzelliğinden çalıyordu. Bir yürüyüş esnasında inceliyordum insanımızı. Yolda yürüyüş yapan insanların yüzlerinde ki hayat manzaraları vardı. Banklarda oturan teyzelerim ayrı bir dedikoduyu tetikliyordu belki de. Çocuk parkları dolmuş taşmış insanlara mutluluklar saçıyordu. Genelinde her yanımız sevinç yağmurları başlamıştı. Her adımda bir neşe katıyordum yüreğime.

ÖZLEDİM...

Bilmem yine satırlarım bu sefer bilgisayarın kalvyelerıne konusayım dedım bugun de bır degıskıklık olsun ıstedım. her gun aynı saatte saat 18:00 da farklı yerlerde senınle kagıdımla kalemımle ınankı murekkeple bıle konusmaya hatta her nefes alısımda kendı kendımle senınle

BİR BAYAN GÖZÜYLE ABİYE….

Bir daha dünyaya gelecek olsaydım inan erkek olarak gelmek isterdim…..
Bu dünyanın içindeki pislikleri biraz olsun temizleyebilmek için, bunu gerçekten çok isterdim…

Hayatimizdaki kararlari neye gore veririz ?

Kararlar kararlar hayatimizdaki kararlari neye gore veririz... 
Yasanmisliklar mi yasanmamisliklar mı yoksa yasanacaklardan nedenlerden sebeplerden sonuçlardan gelen korkularimizdan mi korkularin size verdiği güçsüzlükten mi sunu iyi bilmek gerek; Yaptığımız her seçimin bedelini ödemez miyiz tüm hayatımız boyunca.. Yada meyvelerini toplamaz mıyız eğer seçimlerimiz gerçekten doğruysa.. Siz karar verirsiniz, ama şartlar öyle bir hale getirir ki, Yaptığınız seçimler iter, uzaklaştırır, dışlar sizi,  Tıpkı beklediğiniz bir otobüsün geldiğinde tıka basa dolu olması gibi.. Binmeye çalışırsınız, gideceğiniz yere gitmek için.  Ya çok doludur durmaz.  Ya da durur açar kapılarını ama…  Siz binemezsiniz… Almanız gereken karar o otobüstür, almak zorunda olduğunuz belki de..  Ama gelmiş, durmuş ve kapılarını açmış..  Oysa

GERÇEK AŞK

Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış: 
Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm diğerleri, Aşk dahil... 

Bir gün, adanın batmakta olduğu duygulara haber verilmiş... Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. 

GÜNAYDIN

Neden o kadar merak ediyorsun ne yaptığımı? Görmüyormusu Güneşe mektup yazdığı mı? İşim var oyalama beni, yağmurları gözlerine dolduracağım ve mum dikeceğim denizlerime senin yollarından yürüyeceğim usulca, Sana arkadan yaklaşıp sessizce, sımsıkı sarılıp "aşığım" diyeceğim sana... Gün aydınlık olsun bir tutam pırıltı katana.. Gün aydınlık olsun, umuda umut ekleyip, korkmadan, yüreği ile sevdasına sarılanlara..

SEN SEVGILI HOSGELDIN YUREGIME SENDEN BIRTEK ISTEGIM VAR...

Daha da cok sev beni, icimde kalmasin bitsin tum ozlemlerim, sım sıkı sım sicak ,icimde kalmasin sevgisizligin eseri, bitsin tum ozlemlerim sım sıkı sım sıcak bıkmadan usanmadan sev beni.. Buyumesin gozumde yollar, korkutmasin beni, bosa gecmis omrumden tukettigim kocaman yıllar. . Benden daha cok sev beni hani biliyorsun sevgili.. bazen bazen ben bile terkediyorum kendimi yalniz birakmayacagina inandir beni...sofralar donatma geceleri süsleme odalari temizleme evi ama lütfen bileyim geldigimde orada SEN kocaman sevdanla bekleyeceksin beni... varliginla sev beni. . Acligimiz mala mulke degil, tika basa sev Aşkınla Aşkınla. ..Doyurr beni... anlatamam ki korkum sevgisizlik değil eyy sevgili benim tek istedigim her gün , dunden daha cok sev beni...

Halit ÖZKAN