Çığlıklarını kalplerine gömenlerin tamamı hep aynı şarkılar söylenir
Azezli kuşların yürekleri son hızla çarparken, evet bu böyledir.
Taze barut kokuları arasında kuşlar havalanır
O kuşların kanatlarından yükselen bir ömrün en şiddetli yasına
Zamanı dondursak, kendimizi unutmasak, elimizi uzatsak bile; öyle uzak
öyle uzak ki, belki ona hiç dokunamayacak olmak!
Kan umut, dört duvar, toz duman
