Dağlar yükselir gökyüzüne, dimdik, mağrur,
Taşlar ufalır rüzgârda, sessizce kaybolur.
Güç, bir yumruk gibi iner, kırar zinciri,
Peki, ya kalp? Ya ruhun ince sızısı?
Kılıç parlar, zafer şarkıları söylenir,
Tahtlar kurulur, krallar alkışlanır.
Ama gece iner, gölgeler fısıldar usulca,
Güçlü olan mı kalır, yoksa sevgiyle dolan mı?
