Hep Güçlü mü Kazanır?

Dağlar yükselir gökyüzüne, dimdik, mağrur,
Taşlar ufalır rüzgârda, sessizce kaybolur.
Güç, bir yumruk gibi iner, kırar zinciri,
Peki, ya kalp? Ya ruhun ince sızısı?
Kılıç parlar, zafer şarkıları söylenir,
Tahtlar kurulur, krallar alkışlanır.
Ama gece iner, gölgeler fısıldar usulca,
Güçlü olan mı kalır, yoksa sevgiyle dolan mı?
Bir aslanın kükreyişi inletir ormanı,
Pençeler toprağı yırtsa da, kan akar damla damla.
Bir karıncanın sabrı, sessizce taşır yükü,
Kim daha güçlü, söyle, kükreyen mi, yürüyen mi?
Zaman, en zalim yargıç, tartar her bir canı,
Taçlar düşer, tahtlar çöker, kalır bir avuç anı.
Güç, fırtına gibi eser, savurur her şeyi,
Ama bir annenin duası, durdurur evreni.
Savaşlar kazanılır, bayraklar dikilir,
Ama gözyaşı, sessizce toprağa süzülür.
Bir çocuğun gülüşü, bir ordudan ağır,
Güçlü mü kazanır hep, yoksa masum mu sağır?
Kale duvarları yükselir, taş taş üstüne,
Ama bir sevda, yıkar her şeyi tek bir hecesiyle.
Güç, bir anlık zafer, bir gölge, bir yalan,
Gerçek zafer, kalbin sevgiyle dolması zaman.
Ey insan, sor kendine, neyle doludur yüreğin?
Kılıcın mı keskin, yoksa merhametin mi derin?
Güç, bir ateş ki yakar, küle çevirir bedeni,
Ama sevgi, bir bahar, yeşertir her bir dalı yeniden.
Hep güçlü mü kazanır, söyle, ey yolcu?
Kupa kaldıran mı, yoksa diz çöken mi mutlu?
Bir el uzat, bir yara sar, bir gözyaşı sil,
Güç, geçici bir taht, asıl zafer kalpte bir iz.

Sanat Edebiyat - şiir oku,aşk şiirleri,çocuk şiirleri,sesli şiir, Şiir Edebiyatı ve Sanat -- Edebi Yazılar - şairler - yazarlar