Translate

İzleyiciler

1 Kasım 2025 Cumartesi

Her çentik bir çığlık




Üç yüz yıldır düşünce bahçemiz kurak,
rüzgârlar Batı’nın harflerini taşıyor yaprak yaprak.
Köklerimiz tozlu, dallarımız yabancı gökte uzanıyor;
kendi gölgemizi bile onların ışığında arıyoruz.

Yükümüz ağır, ey yolcu:
hem çınarın tohumunu ekmek,
hem fırtınaya kalkan olmak zorundayız.
Bir avuç toprakla destan yazacağız;
aynı elde kalem, aynı elde kılıç.

Keskinliğimiz bu yüzden:
kendi adımızı unutmuşuz,
başkalarının aynasında kendimizi kırıyoruz.

Her çentik bir çığlık:
“Ben buradayım!” diye haykırıyor taş.
Gel, kardeş,
sessiz bir nehir olalım birlikte.
Kavramlarımızı yeniden doğuralım;
adalet, hürriyet, cemiyet…
her biri bir yıldız gibi kendi gökyüzünde parlasın.

Batı’nın feneri değil,
kendi kandilimizle yürüyelim.
Üç yüz yıllık gece,
bir şafakla bitebilir,
eğer çığlıklarımızı koronun ilk nakaratı yaparsak.

Yük ağır, evet.
Ama tam bu ağırlık,
kanatlarımızı açacak.


Sanat Edebiyat - şiir oku,aşk şiirleri,çocuk şiirleri,sesli şiir, Şiir Edebiyatı ve Sanat -- Edebi Yazılar - şairler - yazarlar

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder